سالهاست که علم در حال کاوش منشاء عصبی زیستی احساسات ماست. داستان پریان پر است از عشق در اولین نگاه، ازدواج، بچهدار شدن، خوشبخت زندگی کردن و مرگ، با وجود مشغلههای دنیای امروز، داشتن چنین زندگیای، آرزوی هر زوجی است.
همه مردها وزنهایی که با هم ازدواج میکنند، دوست دارند زندگیشان دوام داشته باشد. دانش امروز نشان میدهد؛ احتمالا نوع عمل هورمونهای ما در داشتن یک زندگی سعادتمند دخیل است.
در اولین برخورد، بدن شما و فرد مقابلتان اطلاعات متفاوتی را رد و بدل میکنند. تبادل اطلاعات با فرومونها (نوعی ترکیبات حیاتی که از غدد لنفاوی زیر بغل و اطراف اندامهای جنسی ترشح میشود) انجام میگیرد. فرومونهای آزاد شده از بدن فرد، این اطلاعات را به طرف مقابل در غدهای واقع در زیر بینی انتقال میدهند. به دلیل همین ترکیبهای حیاتی است که هر فردی بوی مخصوص به خود را دارد و طرف مقابل قادر به تشخیص این بو است. زنان بهتر از مردان میتوانند از روی بوی بدن افراد به اطلاعات آنها دست پیدا کنند و مثلا میزان جاذیه جنسی و خیانتکار بودن یا نبودن مردان را تشخیص دهند.
همه مردها و زنهایی که با هم ازدواج میکنند، دوست دارند زندگیشان دوام داشته باشد.
بعد از طی مرحله نخست، در صورتی که نگاه، خنده یا ژستی از افراد مقابل باعث جذب زن یا مرد شود، شخص احساس میکند عاشق طرف مقابل است. دلیل آن نیز افزایش آدرنالین در بدن است که فعالیت مغزی را افزایش میدهد و باعث میشود فرد احساس خوبی داشته باشد. وقتی فرد حس میکند عاشق طرف مقابل شده، حالت سرخوشی به او دست میدهد. این حالت نتیجه فعالیت فنیلاتیلآمین یا نوعی آمفتامین مغزی طبیعی است که در شکلات نیز وجود دارد و انرژی و اشتیاق فرد را افزایش میدهد. البته اثر فنیلاتیلآمین دوام چندانی ندارد و برای اینکه این حالت در فرد بماند، به فعالیتهایی نیاز است تا دوباره سبب ترشح آن شود.
برای تدام زندگی، ایجاد خلاقیت و تازگی بر عهده جنس مونث است، در غیر اینصورت عشق به راحتی از بین میرود کاری از دست هورمونها برنمیآید.
طبیعت برای آنکه شما را همچنان مجذوب همسرتان نگه دارد، مادهای دیگری در گنجه دارد. دوپامین(حامل عصبی) مسبب حس خوشبختی و آرامش است. اکسیتوسین نیز هورمونی است که ((بانوی عشق)) لقب گرفته است. صدای فرد مورد علاقه، خاطرات شیرین و حتی یک نگاه مهربان باعث ترشح این هورمون در بدن میشود. اکسیتوسین به مقدار بسیار زیادی در اولین رابطه عاشقانه در بدن ترشح میشود و البته این هورمون عامل انقباضهای دوره زایمان است. وقتی دو نفر به هم وابسته میشوند و اعتماد کامل بینشان شکل میگیرد، ترشح این هورمون در بدن آغاز میشود. در حقیقت میتوان گفت این هورمون جزو معدود هورمونهایی است که ترشح آن، نه تنها دلایل فیزیولوژیک، بلکه احساسی دارد. اکسیتوسین باعث وابسته شدن و عشق دو فرد به هم میشود و افراد را به داشتن رابطه زناشویی مکرر، یک زندگی بادوام داشتن فرزند و… ترغیب میکند. شاید این سوال در ذهنتان پیش بیاید که با وجود ترشح این هورمون، چطور همسران، عشق را فراموش میکنند و جدا میشوند، در جواب باید گفت برای ترشح مداوم این هورمون لازم است که زوجین، دینامیک و فعال باقی بمانند. به مرور زمان میزان دوپامین ترشحی بدن کاهش مییابد و از میزان اشتیاق کاسته میشود.
برای افزایش آن لازم است زن و مرد، خلاق باشند و مدام در مورد خاطرات یا آرزوهایشان صحبت کنند. هر جرقهای میتواند سبب ترشح اکسیتوسین شود. اگر جرقهای نباشد، طبیعی است که به مرور آتش خاموش میشود. برای تدام زندگی، ایجاد خلاقیت و تازگی بر عهده جنس مونث است، در غیر اینصورت عشق به راحتی از بین میرود کاری از دست هورمونها برنمیآید
نظرات شما عزیزان: